Ingeborg weeft in Amsterdam West haar eigen kunstwerken. Op zeer kleine schaal maakt ze allerlei items van Hollandse schapenwol. Daar moesten wij meer van weten. En dus gingen we op zoek. Naar Ingrid en haar verhaal. Ingrid Meijssen was interim jurist toen ze een aantal jaren geleden besloot het roer om te gooien en iets te gaan maken. Wat Ingeborg drijft is de schoonheid van kleuren, texturen en patronen die je vindt in de natuur, architectuur en gewoon als je kijkt naar objecten. “We kijken – maar vaak zien we niet de schoonheid die ons omringt, in al zijn eenvoud en detail”.
In de handgeweven doeken, plaids, sjaals en kunstwerken werkt ze het liefst met ongeverfde Hollandse schapenwol. Het is warm en sterk en heeft prachtige kleuren en texturen. Schapenvacht wordt tegenwoordig vaak weggegooid omdat er in Nederland geen industrie voor schapenwol meer is. Ik verzamel Nederlandse schapenwol rechtstreeks van boeren en schapenscheerders in Nederland, maak de vachten schoon en laat ze spinnen door een goede vriend (voor kleine projecten) of bij een professionele spinnerij in Denemarken. Geen verven, geen toegevoegde kleur, gewoon zoals het van nature komt.
In een oude garage in de Schinkelbuurt heeft ze nu twee oude weefgetouwen staan waar ze doeken op kan weven met een breedte van 80 cm. Eerst zet ze een boom op voor de kettingdraden waarna ze ongeveer een meter per uur kan weven. Steeds zichzelf afvragend met welke hoeveelheid draden per centimeter een design en het doek het beste tot zijn recht komt. Maar voordat het zover is selecteert ze op het dak van haar huis de wol zodat alleen de schone wol overblijft die zich laat lenen voor veredeling. Afhankelijk van waar de schapen hebben gelopen en hoe schoon de weide was blijft ongeveer 60% van de vacht van een schaap. De overige 40% kan worden gebruikt voor isolatie of zelfs dijkdrainage. Zelf voelen? Maak dan een afspraak in één van onze twee winkels.